Bevlieging

Als een postzegel balanceren wij broos
en steeds sleetser op die torenspits. De
wijzers onder ons tikken feilloos de
vergankelijke tijd, tellen onze toekomst
af, stapelen de splinters tot we kantelen:
Zijn gespiegelde evenbeeld aan diggelen.

Maar zolang we de handen wassen
in onschuld, nieuwe wegen vinden in
de laatste stoffelijke resten, zo zal het
geschieden: een komen en gaan van
spitsvondigheid, het tij keert en evolueert,
weer opstaat en leven zich openbaart,
zolang

Conny Lahnstein