Ze was nog vergeten te zeggen
dat ze al vertrokken was voordat
de besloot voorgoed te gaan.
Ze schreeuwden hun ongelijk in
bewapende woorden, hielden de
buren wakker voor de zoveelste keer.
Daarna kringelde hij rook en tuurde
zij door het raam naar de verdorde
Horentsia’s onvindbaarvoor geluk.
De wanhoop greep haar bij de haren,
sleurde haar de trappen af en smeet
haar zonder omkijken weg
de waarheid in.
Conny Lahnstein