Deuren sissen open. Het licht spat van
het billboard af. In felrode letters lees ik
Het Geluid. Ik staak mijn gedachten en spits
mijn oren, vang aan met luisteren en hoor
stroomleidingen zoemen, reizigers
sprintend en klossend om nog net de
volgende trein te halen, klakkende
voetstappen die de trap afdalen,
een vouwfiets met tikkende wielen, een
magnetron die een ontbijt klaar tingelt,
gestroomlijnd en snerpend de poortjes
door, papaplu’s die open zoeven,
opspattende regen in plassen en
een stem die vertelt dat haar man
gisteren is opgenomen in een hospice.
Conny Lahnstein
Station Haarlem, ochtendspits