Onderonsje

Ze schildert de lente, zegt ze, en klemt het 
puntje van haar tong weer tussen haar tanden,
een gele zon met lange stralen en bloemen 
in de kleur van de blossen op haar wangen.

Terwijl ze haar penseel in groen doopt en de
kat zich tussen de wiegende tulpen nestelt, 
vraagt ze of paashazen echt bestaan, of kippen
gekleurde eieren leggen en hoe je paars maakt.

Ik vouw een papieren mutsje voor haar ei, hard
gekookt en nog smetteloos wit, en antwoord 
dat ik nog steeds niet weet hoe het daarmee zit, 
dat het rood met blauw en een tipje wit is.

Dat ik kan toveren, zegt ze, mijn haren 
daarom van zilver zijn en dat ze lacht omdat 
ze weet dat elk moment het zoveelste 
paaseitje uit mijn linkermouw komt rollen.

Conny Lahnstein