Skip to main content

Toevluchtsoord

Ik ben de plek van de
steeds terugkerende
verlossing waar men
komt tot welkome rust,

de dag overpeinst in
donkerbruin vermoeden,
gelaten verwatert of
zomaar klaterende klaarheid
zoekt in verwarde gedachten

De kinderen ontvlucht
de tijd verzucht en daarna
het verstrooide
leven weer aan kan

De tijd tikt, verzekert mij
van terugkeer. Men zoekt mij,
bezit en bevuilt mij
de deur gesloten, op kier
of wagenwijd open.

Men moet –
gewenteld, gedraaid, gekeerd –
hoognodig
altijd weer

 

Conny Lahnstein
Taallokaal Dichterskring Waterland, Purmerend (Proeflokaal Bakker)

23 april 2014