Vaart
Even dacht hij mij te
herkennen, tilde zijn
hand op om te gaan
zwaaien, maar twijfelde,
terwijl zij naast hem
gezeten het glas naar me
ophief en mij uitdagend
bekeek en ik daar
stond met mijn volle
boodschappentas aan
de kant van het water,
mezelf even zag door
hun ogen, en besefte
dat ik haar ook niet
herkende, en zij mij
onthutst achter lieten.
Conny Lahnstein