Avances
De zaterdagen zijn de langste,
trekken loom hun spoor van leegte.
Hij staart grauwe sluiers op ramen, de
klok verhaalt het zoveelste loze uur.
Zij sprak vloeiend Italiaans, liet alle
klanken dansen op haar rood
gestifte lippen. Hij herinnert zich hun
eerste blikken, verstrengelde handen.
Haar ring ligt onaangeraakt op
het houten dressoir. De kat zoekt
zijn blik. Hij staat op, het is laat. Het
weer staat op omslaan, morgen.
Conny Lahnstein