Reinigingsritueel

De jaren duurden voordat zij de

verstikkende brieven tot een stapel

kon vormen, er afscheid van mocht

nemen, met een zwart lint - en dan 

toch maar een strik - kon omwinden,

 

zij een diepe kuil kon graven, ergens 
op een stille plek, het ambtelijk gedrocht 
de diepte inkieperen, de fik erin steken, 
en zelfs urenlang de nagloeiende 

tentakels gelaten kon aanschouwen. 

 

Tot de as verwaaide, zij opstond om het

duister te wissen, flink aan te stampen, en 

bijna gewichtloos maar gelouterd haar 

toekomst kon vervolgen. 

 

 

Conny Lahnstein