Beginner's Mind

De ramen, gebroken glas in lood
ooit helder verlicht, nu afwezig en 
loodzwaar op de maag, opgegaan
in ontgroeide gemoedsrust, de
vreemde eend neemt afscheid.

Broederschap dood gebloed en tot
leer gedegradeerd. De arm die zou
bewaren rust zwaar op mijn schouders,
de vleug’len geen schuilplaats meer
noch toevluchtsoord, alleen
het talmend woord.

Het hoeft niet meer, mijn ziel
los van God in den Hoge. Mijn
handen reiken tevergeefs, want
de oren blijven doof vanachter
het geloof, omdat gedachten
verre krachten blijken.

Ik hoor mijn echo galmen.

Conny Lahnstein